Stop een koe in je film

Opdrachtgevers hebben altijd wat te zeuren. En gelijk hebben ze, want daar betalen ze voor. Zorg dan ook dat ze wat te zeuren hebben!

Een collega kreeg ooit de opdracht een filmpje te maken voor het ministerie van Onderwijs. Iets voorlichterigs over onderwijs en arbeidsmarkt. Een begerenswaardige opdracht, want iets bedenken en dan ook nog maken is voor ons creatievelingen het mooiste wat er bestaat. Ook al moet je talloze keren af en aan naar Den Haag voor overleg met de ambtenarenprojectgroep. Denk: inhoud, vorm, boodschap, budget, creatie, relevantie. Denk: Jo Ritzen, de toenmalige minister van Onderwijs.

Eén ambtenaar trok onze bijzondere aandacht. Hij zei: “Stop een koe in de film.” Een koe? Ja, want Jo Ritzen vindt altijd iets wat niet goed is. En dat kan je maar beter voor zijn, raadde de ambtenaar aan. Vandaar de koe.

Zo gezegd, zo gedaan. In het fraaie onderwijsvoorlichtingsfilmpje werd tussen de pratende mensen lukraak een shot van een koe gemonteerd.

De dag van de presentatie brak aan. Wat een feestelijke drukte in het Haagse vergaderzaaltje! De première verliep vlekkeloos. Iedereen tevreden, ook al gaven de hogere ambtenaren gewoontegetrouw hun lager geplaatste collega’s de schuld van alles wat niet goed was. Ook zeiden ze erbij: “Dat heb ik je toch gezegd!”, wat niet waar was. Toen kwam het gevreesde moment. De minister sprak zijn oordeel uit. Hij vond de hele film een grootse prestatie. Echt uit-ste-kend! “Alleen die koe, knip die er maar uit.”